Sen ne zaman inci tanem oldun gözümde..Ne zamandır yıldızların yıldızlarımın komşusudur..Bu rüzgar hep senin kokunu mu taşıyordu ,seni koklayınca mı rüzgarlar kıskandılar tenini ;hep sen kokar oldu bu hava ..
Sen ne derinlikte daldın da buldun beni,göklerin üstümüdür incilerin doğduğu yer ,denizlerin serinliği mi..Söyle bana yıldız gözlü adam ,hangi mavi derinliklerden buldun incilerimi..
Bir ömürlük sade kahve gibisin ... tadında telvenin hazzı ,gözünün renginde köpüğü ;seni içmeye kıyamadığım ,tadına doyamadığım kahvem diye saklarım ben dilimde...
Nadide Polat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder